brydżowa konwencja licytacyjna, najprostsza odmiana kontry informacyjnej. W podstawowej formie kontra po naturalnym otwarciu przeciwnika pokazuje rękę o sile przynajmniej standardowego otwarcia (od 12 punktów), zazwyczaj krótkość w kontrowanym kolorze i długość w pozostałych kolorach. Krzysztof Jassem definiuje kontrę wywoławczą następująco: "kontra wywoławcza, oznaczająca kartę w sile otwarcia bez dobrego koloru do licytacji […] Celem kontry wywoławczej jest znalezienie koloru do gry własnej, a nie podwojenie premii za wpadkę przeciwników. Dlatego karta tym bardziej nadaje się do kontry wywoławczej, im mniej kart posiadamy w kolorze kontrowanym (wtedy mamy więcej kart w pozostałych maściach, co zwiększa szansę znalezienia koloru do gry). Im lepszy układ w kolorach pozostałych, tym słabsza honorowo może być kontra. Jeśli np. przeciwnik otworzył jedno kier, to z układem 4144 (z singlem kier) kontrę możemy zaaplikować od 12 (okazyjnie 11) punktów, a z układem 4333 nad kontrą trzeba się dobrze zastanowić nawet z trzynastoma punktami."
Jako stosunkowa naturalna odzywka kontra wywoławcza została zapewne opracowana niezależnie przez wielu autorów w początkowym okresie istnienia brydża, w Stanach Zjednoczonych za autorów tej konwencji uważa się Charlesa Pattona i Bryanta McCampbella
== Odpowiedzi ==
- nowy kolor lub ba : bilansu
=== Po otwarciu jedno w kolor ===
- 2 w kolor otwarcia : siła co najmniej inwitu bez możliwości innej licytacji
- 3 w kolor otwarcia :
-
- młodszy : 5+5+ na starszych, siła co najmniej inwitu
- starszy : pytanie o zatrzymanie
-
*
